در حواشی بازی سوپر لیگ گیلان بین تیم های خزر آستارا و و شهرداری تولم شهر که این بازی را جوانان ما به تیم آستارا وا گذار کردند و به مقام چهارم رسیدند گلمیر موسوی مسئول تیم اظهار داشت که :تیمی که 200 کیلومتر راه را با مینی بوس پیموده تا دو ساعت قبل ازبازی خودرا به ورزشگاه وحدت آستارا برساند ودرداخل زمین فوتبال ناهارخودرا بخورد!!! ومتعاقب آن 90 دقیقه بازی جانانه هم بکند و دوباره 200 کیلومتر راه را مجدداًبپیماید تا به شهر خود برسد . آیا بابربری می توان قهرمان شد؟ آیا حق جوانان ونوجوانان ما همین بربری ست . به نظرشما این تیم که بابربری چهارم شد اگر یک مقدار ازنظرمالی توسط مسئولین شارژ می شدامکان قهرمانی نداشت؟
گلمیر موسوی :با بربری نمیتوان قهرمان شد!
واقعاً برای این بچه ها چه کرده ایم ؟ تیمی که مربی اش غم نان داردوبازیکنانش گشنه و تشنه راهی مسابقات می شوند را چه کسی باید دریابد؟ آیا می توان ازمدیران باشگاه که خود یک حقوق کارمندی دارد انتظارداشت که تمام مشکلات مالی این تیم را بردوش بکشد؟ یعنی هیچکس دیگر مسئول نیست ؟. اگر نبودمهندس حسن آموزگار رئیس اداره ورزش وجوانان شهرستان صومعه سرا که مینی بوس اداره را برای انتقال آنها دراختیار بگذارد(که جا دارد ازایشان بخاطر این حمایتش تقدیر و تشکر بکنیم) معلوم نبود که این تیم بتواند حتی تا آستارا برود!!! واقعاً به کجا می رویم ؟ آقایان، دوستان ، مسئولین محترم کمی به خود بیائیداین بچه ها گناه دارندبخدا توجه به اینها توجه به ارزشها واخلاق وهنجارهای اجتماعی ست .